خصوصیات مکانیکی پای بندپایان، مشخصات ماهیچه ای و عمل رفتاری آنها، باهم تطابق دارند. به عنوان مثال پاهای نسبتا بزرگ و قوی برای جهش در حیوانات جهنده یک مزیت است. کک ها و ملخ ها بیشترین پیشرفت را برای جهش پیدا کرده اند.در پژوهش حاضر، فیزیولوژی فیبرهای ماهیچه بازکننده ساق پای عقبی ملخ بالغ مصری Anacridium Aegyptium (L.) بررسی شده است. بدین منظور، حیوان با استفاده از شیشه سیانور غیرفعال شده، برای تحریک، از محرک الکتریکی با ولتاژ 30 میلی ولت استفاده می شد. تغییرات پتانسیل در سطوح غشای فیبرهای ماهیچه ای توسط میکروالکترودها به صورت منحنی هایی به صفحه اسیلوسکوپ منتقل و با توجه به مختصات منحنی ها، میزان پتانسیل استراحت و عمل، برحسب میلی ولت محاسبه می شد. به منظور مقایسه فیبرهای مختلف، ماهیچه ازنظر جغرافیایی به سه بخش ابتدایی، میانی و انتهایی تقسیم می شد. تجزیه و تحلیل آماری (آزمون ANOVA و T-TEST) نشان داد که، میانگین پتانسیل استراحت در بخش ابتدایی، میانی و انتهایی ماهیچه، به ترتیب 44.15±15.25، 51.01±18.04 و 58.32±13.04 میلی ولت، و میانگین پتانسیل عمل در سه بخش ابتدایی، میانی و انتهایی، به ترتیب 96.35±9.36، 107.8±13.6 و 109.4±14.25 میلی ولت بود. اکثر فیبرهای ماهیچه دارای پتانسیل استراحت مشابه هستند، درحالی که پتانسیل عمل اکثر فیبرهای ماهیچه، با احتمال %99.5 باهم اختلاف معنی دار دارند. پتانسیل عمل فیبرهای بخش انتهایی ماهیچه بالاتر از سایر قسمت هاست. فیبرهای بخش ابتدایی ماهیچه با پتانسیل عمل مختلف، اکثرا دارای پتانسیل عمل بالا و سریع هستند.

باتوجه به وجود بعضی از اختلالات بینایی از جمله اشکال در تشخیص رنگ و اختلال دید در تاریکی، استفاده از این آزمون ها می تواند کمک زیادی به تشخیص و شناسایی سیر و پیش رفت این بیماری بنماید. از آن جا که ضایعات موضعی و سرتاسری در بیماری های مختلف شبکیه می توانند علایم مشابه داشته باشند،  کاربرد این آزمون ها در تشخیص افتراقی بین این بیماری ها نیز کمک بسیار چشم گیری را در بر خواهد داشت.در این مقاله سعی شده است درباره آزمون هایی که به طور معمول در این زمینه مورد استفاده قرار می گیرند، به اختصار بحث گردد. این آزمون ها شامل الکترورتینوگرام، پتانسیل قشری بر انگیخته بینایی (visual evoked cortical potential) و الکترواکولوگرام می باشند ...

زمینه و هدف: مداخلات الکتروفیزیولوژیک یکی از جدیدترین روش های تشخیص و درمان دیس ریتمی ها هستند که می توانند همانند دیگر روش های تهاجمی موجب اضطراب بیماران گردند. اضطراب از این جهت حائز اهمیت است که می تواند باعث کاهش اثربخشی مداخله گردد؛ لذا این مطالعه با هدف بررسی میزان اضطراب بیماران تحت مداخلات تشخیصی و درمانی الکتروفیزیولوژیک و شناسایی عوامل فردی و بالینی مرتبط با آن صورت گرفته است.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، تحلیلی که به صورت مقطعی انجام شد، 72 نفر از بیماران در انتظار مداخلات تشخیصی و درمانی الکتروفیزیولوژیک بستری در بیمارستان دکتر حشمت شهر رشت به روش تدریجی از اردیبهشت تا مرداد ماه سال 1392 انتخاب و وارد مطالعه شدند. داده های پژوهش با استفاده از ابزاری 2 بخشی شامل پرسشنامه اطلاعات فردی، بالینی و ابزار اضطراب و افسردگی بیمارستانی (فقط بخش اضطراب این ابزار) به روش مصاحبه و مشاهده یافته های ثبت شده در پرونده در محدوده زمانی 3-5 ساعت قبل از مداخله الکتروفیزیولوژی گردآوری شدند.یافته ها: بین میانگین نمره اضطراب نمونه ها با جنسیت ارتباط معناداری وجود داشت و میانگین اضطراب در زنان به طور معناداری بیش از مردان بود (P≤0.001). همبستگی معکوس معناداری نیز بین میانگین نمره اضطراب نمونه ها با سن آنان (P<0.03 و r=-0.255) به دست آمد؛ بدین ترتیب که نمرات اضطراب نمونه ها با افزایش سن آنان کاهش می یافت.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه پرستاران باید کنترل اضطراب را در بیماران زن و در سنین جوان تر با دقت بیشتری مورد توجه قرار دهند تا بتوان با کنترل اضطراب این افراد، به اثر بخشی بیشتر مداخلات الکتروفیزیولوژیک دست یافت.

مقدمه: ارائه ی یک مدل محاسباتی الکتروفیزیولوژی بهبودیافته از عملکرد مغز در حالت توجه دیداری.روش: معماری این مدل هاجکین- هاکسلی دو لایه، بر اساس اتصالات مهاری، تحریکی و پلاستیسیتی سلول های اعصاب مرکزی و محیطی طراحی شده است. این مدل دارای سه بخش اصلی بوده و توجه انتخابی به صورت شبکه ای از سلول های خیزکی با اتصال ستاره بین واحد مرکزی و عناصر محیطی است. همچنین در این مدل توجه تمرکزیافته با برخی سلول های محیطی نشان داده می شود. این سلول ها خیزک هایی همزمان با سلول مرکزی تولید می کنند و بقیه ی آنها مهار می شوند. نوآوری این مقاله، ارایه ی دینامیک های قدرت ارتباطی جدید به صورت بخش های افزایشی و کاهشی، افزودن نویزها و عوامل تصادفی به مدل است.یافته ها: برای ارزیابی مدل، پنج نوع دینامیک شامل همزمانی سراسری، همزمانی جزئی، حالت های گذرا، سکون و ناهمزمانی در نظر گرفته شده است. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که این مدل می تواند به صورت پی در پی اشیا را با الویت های فرکانسی مختلف انتخاب کند.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق با نتایج تحقیقات گذشته همخوانی خوبی دارد و توانسته رفتار مقاوم تری از خود نشان دهد.

زمینه و هدف: بسیاری از بیمارانی که تحت مداخلات پزشکی تهاجمی هم چون مطالعات الکتروفیزیولوژی قلب قرار می گیرند اضطراب را در روز عمل تجربه می کنندکه این امر می تواند روی مسایل روانی و فیزیولوژیکی بیماران تاثیرگذار باشد. هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر تجسم هدایت شده بر اضطراب و علایم حیاتی بیماران کاندید مطالعه الکتروفیزیولوژی قلب بود. مواد و روش ها: این پژوهش به صورت یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سو کور انجام گرفت. جامعه آماری شامل 52 بیمار کاندید مطالعه الکتروفیزیولوژی قلب در شهر رشت بود که بصورت تصادفی ساده در دو گروه 26 نفره مداخله و کنترل قرار گرفتند. قبل و بعد مداخله پرسشنامه اضطراب اشپیل برگر تکمیل و علایم حیاتی ثبت شد. برای افراد گروه مداخله یک روز قبل و یک ساعت قبل از عمل مطالعه الکتروفیزیولوژی قلب، لوح فشرده تجسم هدایت شده صوتی، به مدت 18 دقیقه و از طریق هدفون پخش شد. یافته ها: نتایج نشان دادند که در مقایسه میانگین نمره فشار خون، تعداد تنفس، درجه حرارت بدن، تعداد ضربان قلب قبل و بعد از مداخله در دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت (05/0

زمینه و اهداف: سندرم تونل کارپ (Carpal Tunnel Syndrome, CTS) شایع ترین نوروپاتی گیرافتادگی عصب محیطی در اندام فوقانی است که بوسیله معاینات ذهنی، فیزیکی و الکتروفیزیولوژی ارزیابی می شود. هدف این مطالعه بررسی روابط بین مقیاس های فوق در بیمارن CTS است.مواد و روش ها: 25 بیمار مبتلا به CTS (مجموعا 40 دست مبتلا) با شدت گرفتاری خفیف تا متوسط انتخاب شدند. ملاک های مختلف ارزیابی CTS شامل معاینه ذهنی (مقیاس شدت سمپتوم ها، مقیاس وضعیت عملکردی و مقیاس بصری درد)، تست های فیزیکی (علامت فالن و آزمون تانسیون عصب مدین) و بررسی های هدایت عصبی (زمان تاخیری هدایت دیستال حسی و حرکتی عصب مدین) از بیماران ثبت شد. آمار توصیفی و همبستگی بین متغیرهای مختلف مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: در بین ملاک های مختلف ارزیابی CTS، بالاترین میزان همبستگی بین مقیاس های ذهنی وجود داشت؛ در حالیکه بین یافته های الکتروفیزیولوژی با یکدیگر همبستگی پایین و بین مقیاس های ذهنی و آزمون تانسیون عصب مدین همبستگی پایین تا متوسط یافت شد. بین مقیاس های ذهنی و یافته های الکتروفیزیولوژی و نیز بین آزمون تانسیون عصب مدین و یافته های الکتروفیزیولوژی همبستگی معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: هر یک از ملاک های مختلف ارزیابی بیماران CTS ارزش خاص خود را داشته و جنبه متفاوتی از بیماری را ارزیابی می کنند، فلذا بهبودی در ملاکهای ارزیابی ذهنی و یا تست های فیزیکی لزوما بر بهبودی الکتروفیزیولوژی (شاخص های هدایت عصبی) دلالت نداشته و نمی توانند به جای یکدیگر مورد استفاده قرار گیرند.

زمینه و هدف: آسیب به مسیر سیستم عصبی یکی از مهمترین عوامل ایجاد کننده دردهای نوروپاتیک می باشد که با عوارض متعددی نظیر افزایش حساسیت به محرک های دردناک (هایپرآلژزیا) و محرک های غیردردناک (آلودینیا) و درد خودبه خودی همراه است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی برخی ویژگی های رفتاری و الکتروفیزیولوژیکی مدل درد نوروپاتی SNI (Spared Nerve Injury) انجام شد.روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، از موش های صحرایی نر بالغ نژاد Sprague Dawley در محدوده وزنی 230 تا 280 گرم استفاده شد. حیوانات بر اساس وزن بدن با استفاده از پنتوباربیتال سدیم با دوز 50 mg/kg به صورت تزریق درون صفاقی بیهوش شدند؛ سپس عمل جراحی به روش SNI بر روی آنها انجام شد. پاسخ رفتاری حیوانات به وسیله آزمون های آلودینیای حرارتی و مکانیکی و هایپرآلژزیای حرارتی و مکانیکی طی روزهای صفر، 3، 7، 14، 21 و 28 پس از جراحی مورد ارزیابی قرار گرفت؛ پاسخ های الکتروفیزیولوژیکی از عصب سیاتیک، دو هفته بعد از عمل جراحی ثبت شد؛ بدین ترتیب که تحریک به بخش پروگزیمال محل اکسوتومی شده و شاخه سورال اعمال گردید و ثبت در محل پروگزیمال گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری Tukey, ANOVA و Kruskal- Walis در سطح معنی داری P£0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: پاسخ های رفتاری حیوانات گروه آزمون (SNI) در مقابل گروه شاهد نسبت به تحریکات مکانیکی و حرارتی غیردردناک و آسیب رسان افزایش معنی داری نشان داد (P<0.01 تا P<0.05) که به ترتیب نشان دهنده آلودینیا و هایپرآلژزیا می باشد. در بررسی های الکتروفیزیولوژیکی، سرعت هدایت عصب به طور معنی داری در گروه آزمون در مقایسه با گروه شاهد کاهش یافت (P<0.05). دامنه به طور مختصر کاهش یافت ولی زمان صعودی پتانسیل عمل مرکب در گروه آزمون شبیه گروه شاهد بود.نتیجه گیری: در این مطالعه، حیوانات در مدل SNI حساسیت شدیدی نسبت به محرک های حرارتی و مکانیکی غیردردناک و محرک های دردناک نشان دادند. ثبت های الکتروفیزیولوژیکی از عصب نیز حاکی از آسیب دیدگی عصب و پیدایش ضایعه تحت تاثیر این مدل می باشد که در نتیجه آن سرعت هدایت عصب کاهش یافت.

مقدمه: تغییر دادن عملکرد سلول های عصبی به وسیله تحریکات الکتریکی و عوامل دارویی در پژوهش های علوم اعصاب به منظور کاوش در چگونگی کارکرد مدارهای عصبی، رفتارهای مربوط به این مدارها و درمان بیماری های عصبی از موضوعات مورد توجه و علاقه پژوهشگران بوده است. قدرت روش های الکتروفیزیولوژی و فارماکولوژی در میزان دقت تحریکات سلول های عصبی از لحاظ زمانی و فضایی متفاوت است و در دو دهه اخیر دانشمندان سعی در بالا بردن هر کدام از این مزیت ها داشته اند. قدرت روش های اوپتوژنتیک در بدست گرفتن هم زمان کنترل زمانی و فضایی در تحریک سلول های عصبی است. در اوپتوژنتیک، پژوهشگر نور را به سلول های مورد نظر که با مولکول های حساس به نور همراه هستند می تاباند و عملکرد سلول های عصبی را تحت کنترل در می آورد.نتیجه گیری: اخیرا از اوپتوژنتیک برای شناخت چگونگی کارکرد سلول ها، مدارها و سیستم های عصبی استفاده شده است. علاوه بر این، محققین در حال تلاش در جهت شناخت و درمان بیماری های سیستم عصبی با استفاده از اوپتوژنتیک هستند. در این مقاله مروری، به معرفی این روش نوین و کاربردهای درمانی احتمالی آن اشاره خواهد شد.